- Symbol kluczy znany był już w starożytności. Osoba dzierżąca klucze panowała nad domem, odpowiadała za bezpieczeństwo domowników. W tradycji żydowskiej ten, kto symbolicznie posiadał „klucze”, na przykład deszczu czy śmierci, był jednocześnie panem tych rzeczywistości. Dla nas współcześnie żyjących wyrażenie „mieć klucz” oznacza: znaleźć sposób na rozwiązanie pewnej trudności lub zdobyć dostateczną wiedzę w jakimś zakresie. Natomiast wyrażenie „otrzymać klucze” kojarzy się nam z uzyskaniem własności lub władzy. Można na przykład otrzymać klucze do własnego domu czy do bram miasta.
- Aby wyjaśnić pojęcie innych kluczy, mianowicie „kluczy Królestwa”, musimy cofnąć się do czasów ziemskiego życia Jezusa Chrystusa. Zbawiciel już na początku swojej publicznej działalności „przywołał tych, których sam chciał”. Wybrał dwunastu mężczyzn, „aby głosili Królestwo Boże i uzdrawiali chorych” (Łk 9,2). Liczba „12” nie była dziełem przypadku, lecz miała charakter symbolu, który był zrozumiały dla każdego Izraelity. Przypominał dwunastu synów Jakuba, z których powstał lud izraelski składający się z dwunastu pokoleń. Jezus jest nowym Jakubem - Izraelem, Apostołowie zaś są zalążkiem nowego ludu Bożego, czyli Kościoła. To właśnie Apostołom Jezus przekazał posłannictwo głoszenia królowania Boga: „Przekazuję wam Królestwo, jak Mnie przekazał je mój Ojciec: abyście w Królestwie moim jedli i pili przy moim stole oraz żebyście zasiadali na tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela” (Łk 22,29-30).
- Szczególną misję otrzymał jeden z Dwunastu: Szymon-Piotr. Jezus właśnie do niego skierował słowa: „Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze Królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie” (Mt 16,18-19). W ten sposób Piotr otrzymał od Jezusa „klucze Królestwa”. „Oznaczają one władzę zarządzania Domem Bożym, którym jest Kościół” (KKK 553).
Na czym więc dokładnie polega rola Piotra jako klucznika? Na czym polega władza, dla której niezbędne są owe „klucze Królestwa”? Najpierw należy zwrócić uwagę i uświadomić sobie, że posłannictwo Piotra dotyczy ziemskich dziejów zbawienia. Piotr otrzymując symboliczne klucze nie jest klucznikiem w niebie, lecz pełni funkcję administratora - klucznika ziemskiej wspólnoty Kościoła. Kluczom Królestwa towarzyszy w jego przypadku specjalna władza „wiązania i rozwiązywania” (por. Mt 16,18-19). Oznacza ona, że Piotr, a potem każdorazowy jego następca – papież ma prawo orzekać, że dana nauka jest zgodna lub niezgodna z prawdą Ewangelii; ma zarządzać dziełem odpuszczania w imieniu Jezusa Chrystusa grzechów; ma strzec jedności wszystkich Kościołów i czuwać nad ich dziełem ewangelizacyjnym. Pierwszy spośród Dwunastu stanowi fundament rodzącego się Kościoła (por. Ap 21, 22). W zamyśle Jezusa Chrystusa ma pozostać niezachwianą skałą Kościoła, strzec wiary i umacniać w niej swoich braci (por. KKK 552). Decyzje Piotra potwierdzone są Boskim autorytetem i na tym właśnie polega wyjątkowość jego władzy, nazywanej „władzą kluczy”.
- Zapamiętajmy: Chrystus zapoczątkował Królestwo Boże na ziemi. Jego zalążkiem i początkiem jest Kościół. „Klucze Królestwa” zostały wyraźnie powierzone Piotrowi, który na ziemi ma władzę „wiązania i rozwiązywania”, czyli zarządzania Domem Bożym - Kościołem (por. KKK 567).
Elżbieta Brzeska-Walczak
za: Katechizm Płocki