AKTUALNOŚCI
- Szczegóły
- Kategoria: Aktualności
- Odsłon: 916
List Biskupa Łowickiego na Wielki Post 2018 roku
Przewielebni Bracia Kapłani,
Czcigodne Osoby Życia Konsekrowanego,
Drodzy Siostry i Bracia w Chrystusie Panu,
Rok liturgiczny przepełniony jest wydarzeniami z historii zbawienia, które budują naszą wiarę i pomagają prawdziwie żyć blisko Boga. Stajemy u progu Wielkiego Postu, który otwiera nas na miłość Bożą objawioną w prawdzie i przebaczeniu. Otrzymujemy kolejną szansę, aby wiara kształtowała nasze życie, a czyny potwierdzały, że wybraliśmy Jezusa Chrystusa jako naszego Pana. Oto przed nami droga oczyszczenia serca i umysłu, droga rozświetlania naszych dróg łaską, abyśmy osiągnęli zbawienie. Podejmijmy
z odwagą i zaufaniem dary samego Boga, który przynosi miłość w darze prawdziwego wywyższenia poprzez krzyż. On z krzyża zaprasza nas i naszych bliźnich, abyśmy stawali się wspólnotą wierzących i w wierze czyniących dobro.
1. Droga oczyszczenia i wyzwolenia
Oto w Środę Popielcową rozpoczęliśmy drogę prowadzącą do Paschy Zmartwychwstania, do zwycięstwa Chrystusa nad grzechem i śmiercią. Jesteśmy zaproszeni, aby powrócić do Boga całym swym sercem (Jl 2, 12), aby wzrastać w przyjaźni z Bogiem. Jezus czeka cierpliwie na powrót każdego z nas i ukazuje swoje pragnienie przebaczenia (por. Łk 15, 11-32). Wielki Post jest to zatem czas szczególnego zaangażowania w duchową przemianę życia m.in. poprzez post, modlitwę i jałmużnę (por. Mt 6, 1-6. 16-18). Szczególnie pomaga w tym dziele słuchanie Słowa Bożego. Przecież Jezus mówi: nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych (Mt 4, 4).
Wielki Post to czas odnowienia siebie w spotkaniu z Jezusem żyjącym w Słowie Bożym, w sakramentach i w bliźnich. Pan wskazuje nam drogę, którą warto podążać (por. Ps 25, 8-9). Stajemy wobec pielgrzymki nawrócenia, by odkryć wartość Słowa Bożego, by zostać oczyszczonym z grzechu, który nas zamyka na służbę Chrystusowi
i potrzebującym pomocy. W Chrystusie otrzymujemy dar ku otwieraniu naszych serc dla osób słabszych od nas i ubogich. W Nim znajdziemy odwagę, aby zapragnąć pełni życia w radości paschalnej.
- Szczegóły
- Kategoria: Aktualności
- Odsłon: 916
Umiłowani w Panu Siostry i Bracia!
Rok 2018 jest obchodzony w Kościele w Polsce jako Rok Świętego Stanisława Kostki. Ten młody polski szlachcic podobnie jak Samuel usłyszał Boga, wołającego go po imieniu. I jak Samuel odpowiedział: „Mów, Panie, bo sługa Twój słucha!”(1 Sm 3,9), a następnie z determinacją poszedł pełnić wolę Bożą wbrew wszelkim przeciwnościom. Świętego Stanisława Kostkę pragniemy zaprosić dzisiaj, aby stał się patronem rozpoczętego właśnie nowego roku. O tym wyborze zdecydowała zarówno 450. rocznica jego śmierci, jak i program duszpasterski Kościoła w Polsce. Jeśli mamy w tym roku rozważać osobę i dary Ducha Świętego dane w sakramencie bierzmowania, nie może być lepszego patrona niż ten, który został uzdolniony przez Ducha Świętego do „mężnego wyznawania wiary” w dojrzały i niebanalny sposób.
Ponad to ważnym motywem ogłoszenia roku 2018 Rokiem Świętego Stanisława Kostki jest także zwołany na październik w Rzymie Synod Biskupów, poświęcony młodzieży i rozeznawaniu powołania. Dobre przygotowanie do tego Synodu jest wspólnym zadaniem dla duszpasterzy, rodziców i wychowawców a także młodzieży, której przez całe stulecia patronował i nadal patronuje św. Stanisława Kostka. W 100. rocznicę odzyskania niepodległości nie zapominajmy również, że już w 1674 roku a więc jeszcze przed kanonizacją bł. Stanisława Kostki, papież Klemens X ogłosił go patronem Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego.
1. Dla Boga i ojczyzny
Święty Stanisław Kostka urodził się w 1550 r. w Rostkowie na Mazowszu. Jego ojciec był kasztelanem, a krewni zajmowali znaczące stanowiska w Polsce Jagiellonów i Wazów. Wraz z bratem wysłany został do elitarnego kolegium jezuitów w Wiedniu. Stanisław szybko zrozumiał, że nauka jest wstępem do świadomego podejmowania służby Kościołowi i społeczeństwu. Zapisano, że uczył się, „aby podobać się Bogu i ludziom [...], a w przyszłości ojczyźnie i sobie samemu przynieść korzyść”. To pierwsza lekcja, jaką otrzymujemy dzisiaj od św. Stanisława Kostki.
Czytaj więcej: LIST EPISKOPATU POLSKI NA ROK ŚWIĘTEGO STANISŁAWA KOSTKI
- Szczegóły
- Kategoria: Aktualności
- Odsłon: 1172
…Zdecydował się przyjść do nas, jako kołyskę wybrał sobie żłóbek. A w niebie miał pałace u swego Ojca Najwyższego. Malutki Jezus zrezygnował z dobrodziejstw i bogactw, bo dla Niego ważniejszy był człowiek… cała ludzkość…
Właśnie dla Niego… dla Jezuska… w naszej parafii, dnia 06.01.2018r. o godz. 19.00 w Święto Objawienia Pańskiego, odbył się Koncert Kolęd i Pastorałek „Śpiewajmy Małemu”. Organizatorami koncertu byli Milena Rusek i Radosław Basiński wraz z ks. Proboszczem Andrzejem Sałkowskim. Wykonawcami kolęd byli dzieci i młodzież z naszej parafii.
W tym wydarzeniu uczestniczyło wielu naszych parafian jak i spora część osób spoza parafii. Byliśmy zachwyceni taką ilością gości. Koncert odbył się w bardzo miłej, urokliwej i wzruszającej atmosferze. Wykonawcy całym swym sercem, jak najpiękniej, zaśpiewali poszczególne kolędy. Każdą kolędę poprzedzało rozważanie nawiązujące do niej. Wszyscy nagrodzili każdego z występujących ogromnymi brawami. Słuchacze razem z wykonawcami włączali się w śpiew.
Koncert przedstawiał etapy Narodzenia Pana Jezusa – od Zwiastowania aż po przybycie Trzech Królów, dzieci i nas wszystkich. Dlatego też zaczęliśmy go pieśnią „Archanioł Boży Gabriel” a zakończyliśmy kolędą „Pójdźmy wszyscy do stajenki”. Na koniec Ksiądz Mirosław Nowosielski poprowadził kolędę „Wśród Nocnej Ciszy” i wspólnie ją zaśpiewaliśmy. Ksiądz Andrzej zakończył koncert podziękowaniami i błogosławieństwem.
Wszystkim naszym drogim artystom – naszym zdolnym parafianom – pragniemy serdecznie podziękować za piękny śpiew i zaangażowanie a byli to: Karolina Reszka, Klaudia Kantorska, Natalia Kacperska, Julia Winnicka, Julia Simczuk, Emilia Budzyńska, Zofia Kawecka, Wiktoria Zielkowska, Wiktoria i Dominika Owczarek, Zuzanna Jakubiak, Zuzanna Grys, Oliwia i Antonina Siewiera, Anna Adamiak, Wioletta Kowalik, Roksana Wasielewska, Julia Wójcicka, Paulina Pytkowska, Hubert Woźniak, Dawid Rusek, Amelia i Jan Birek jak i Pani Organistka – Jolanta Więckiewicz. Bez nich koncert nie miałby miejsca. My – organizatorzy - również włączyliśmy się w śpiew. Dziękujemy także Grzegorzowi Kaźmierczakowi, który służył nam pomocą przy obsłudze sprzętu i nagłośnienia między innymi włączaniu i wyłączaniu podkładu. Jego pomoc znacznie ułatwiła nam przebieg koncertu. Mamy nadzieję że takie wspólne kolędowanie w naszej parafii pozostanie już tradycją. Zapraszamy za rok…
Reasumując, codziennie jesteśmy świadkiem Bożego Narodzenia. Na ołtarzu przychodzi i staje wśród nas to samo Dziecię - Jezus. Wyjdźmy Mu na spotkanie. Niechaj dokona się Boże Narodzenie. Kiedy rodzi się Bóg, niech w nas, nie będzie zimniej niż w tamtej stajni…
Milena Rusek
- Szczegóły
- Kategoria: Aktualności
- Odsłon: 866
Drodzy Bracia i Siostry!
W czytaniach na dzisiejsze Święto Świętej Rodziny św. Paweł Apostoł wymienia wiele cnót, ale podkreśla, że najważniejsze jest, aby realizować je z miłością, „która jest więzią doskonałości”. Dzisiaj chcemy, aby ta zasada wybrzmiała z całą mocą i aby odnosiła się ona do wszystkich: do dzieci zdrowych i do niepełnosprawnych, do osób starszych i do chorych. Wszyscy oni zawsze powinni mieć miejsce w naszych rodzinach.
Każde dziecko potrzebuje miłości. Dziecko poczęte, choć rozwija się w łonie matki, nie jest własnością rodziców – jest powierzone ich trosce przez Boga. Niepełnosprawność czy choroba zawsze pozostaje tajemnicą, z którą zmaga się nasz umysł i nasza wiara. Człowiek jednak nie ma prawa do decydowania o kresie życia na żadnym jego etapie, gdyż Panem życia i śmierci jest tylko Bóg!
Wszyscy jesteśmy powołani do kochania i przyjmowania najsłabszych, a nie do ich zabijania. Zarówno wierzący jak i niewierzący są wezwani do ochrony życia od poczęcia do naturalnej śmierci. Nie może być miejsca na zabijanie innych, a szczególnie niepełnosprawnych i chorych dzieci!
To nie jest kwestia tylko światopoglądu czy religii, ale przede wszystkim nauki, która jednoznacznie wykazuje, że życie człowieka rozpoczyna się w momencie poczęcia.
Niedawno do opinii publicznej dotarła wstrząsająca informacja o aborcji dziecka w 24. tygodniu życia. Dziecko przeżyło tę aborcję. Jednak, zamiast być otoczone opieką, zostało pozostawione samo sobie, aby zmarło i tak się stało. Takich nieludzkich praktyk jest w Polsce więcej. Trzeba się im zdecydowanie przeciwstawić! Nie wahajmy się zabierać głosu w imieniu tych, którzy sami bronić się jeszcze nie mogą!
Dramatyczny paradoks współczesności polega na tym, że wielu dzieciom, które znajdują się dziś pod sercem matki, nie jest dane przyjść na świat. W majestacie polskiego prawa są one zabijane przed narodzeniem. Obecnie pozwala na to przepis ustawy umożliwiający pozbawianie życia poczętych dzieci w trzech przypadkach. Jednym z nich jest podejrzenie o nieuleczalną chorobę lub niepełnosprawność. Jest to aborcja z przyczyn eugenicznych. Według danych Ministerstwa Zdrowia z tego powodu wykonywanych jest 95 procent aborcji. Wśród nich większość stanowią dzieci z Zespołem Downa. Jeśli pozwolimy im się narodzić, będą żyć wśród nas, rozwijać się i obdarowywać nas swą miłością i zaufaniem. Pomimo niepełnosprawności mogą być cennymi członkami społeczności, choć zazwyczaj wymagają pomocy. Głęboko niemoralne jest prawo, oparte na przesłance eugenicznej, które pozwala takich ludzi zabijać!
W Sejmie czeka projekt ustawy „Zatrzymaj aborcję”. Przewiduje on zniesienie możliwości aborcji eugenicznej. Polscy Biskupi popierają tę obywatelską inicjatywę jako krok do pełnej ochrony życia i apelują do wszystkich ludzi dobrej woli o wyrażenie jej swego poparcia. Apelujemy też do sumień wszystkich posłów i senatorów, mając świadomość, że to od nich zależy decyzja, czy ustawa ta zostanie przyjęta. Zwracamy się do nich tym bardziej, gdyż wiemy, że większość z nich deklaruje wiarę i wierność wartościom chrześcijańskim. Jesteśmy przekonani, że parlamentarzyści postawią wartości moralne ponad partyjnymi kalkulacjami!
Powszechnie znane jest przywiązanie Polaków do osoby św. Jana Pawła II. Dla zdecydowanej większości z nas jest on autorytetem. Sprawa obrony życia była jednym z najważniejszych wątków pontyfikatu Papieża Polaka. W 1999 r. w Łowiczu mówił: „zwracam się do wszystkich ojców i matek mojej Ojczyzny i całego świata, do wszystkich ludzi bez wyjątku: każdy człowiek poczęty w łonie matki ma prawo do życia!”. Dajmy więc świadectwo wierności nauczaniu naszego świętego Rodaka i upomnijmy się o prawo do życia dla wszystkich poczętych dzieci! Pamiętajmy, że zamiast aborcji zawsze istnieje możliwość oddania dziecka do adopcji.
Życząc wszystkim rodzinom, aby Rok Pański 2018 stał się okazją do naszego świadectwa miłości do chorych i niepełnosprawnych dzieci, z serca wszystkim błogosławimy.
+ Stanisław Gądecki
Arcybiskup Metropolita Poznański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
|
+ Artur Miziński Sekretarz Generalny Konferencji Episkopatu Polski
|
+ Marek Jędraszewski Arcybiskup Metropolita Krakowski Konferencji Episkopatu Polski
|
- Szczegóły
- Kategoria: Aktualności
- Odsłon: 1239
Adwent to radosny czas oczekiwania na przyjście Zbawiciela. W dniach 7-9 stycznia w naszej parafii odbyły się Rekolekcje Adwentowe.
Poprowadził je Ojciec Ashenafi pochodzący z Etiopii – misjonarz Zgromadzenia Matki Bożej Pocieszenia. Był to czas szczególnej łaski poznania Boga, o Którym w wyjątkowy sposób opowiadał nam zaproszony Ksiądz Rekolekcjonista. Ojciec Ashenafi swoim przykładem życia ukazał nam drogę prowadzącą do Chrystusa. Zawdzięcza to przede wszystkim swojej rodzinie, która Boga widziała w każdej najmniejszej czynności. Nauczył nas również pieśni do Matki Bożej w swoim języku: „Selam, Selam, Mariam dengele”, co oznacza: „Bądź pozdrowiona Mario Najświętsza”. Rekolekcje były dla nas wszystkich owocnym czasem. W trzecim dniu ich trwania mogliśmy zjednoczyć się z Bogiem w sakramencie pokuty i pojednania. Myślę, że nasze serca zostały odpowiednio przygotowane na przyjście Jezuska, aby mógł na nowo narodzić się w nich. Każdemu z nas zapadną w pamięci cenne nauki Ojca Ashenafi’ego, jak i jego ciepło i radość, którymi obdarował nas wszystkich. Gościć go w naszej parafii w ciągu tych 3 dni było niezwykłym doświadczeniem.
- Szczegóły
- Kategoria: Aktualności
- Odsłon: 858
Drodzy Parafianie
Zbliża się czas szczególny, czas oczekiwania przyjścia Najważniejszego. Wszyscy chcemy przeżyć ten czas wyjątkowo. Dlatego, aby święta były dla nas wyjątkowe, to właśnie Jezuskowi chcemy zaśpiewać, by wyrazić naszą wdzięczność.
Postanowiliśmy dla Naszego Zbawiciela zorganizować koncert kolęd i chcemy, abyście razem z nami w nim uczestniczyli.
Zapraszamy Was wszystkich na koncert kolędowy „Śpiewajmy Małemu”, który odbędzie się w Kościele Św. Bartłomieja Apostoła w Rybnie (06.01.2018r.) w godzinach wieczornych.
Jak wiemy, aby koncert mógł mieć miejsce potrzebujemy artystów, którzy będą śpiewać. Artystami jesteście Wy, dlatego zapraszamy: dzieci, młodzież, dorosłych, bielanki, scholę, ministrantów, lektorów, wszystkie osoby chętne.
Jeśli chcecie zaśpiewać i jesteście odważni zapraszamy was serdecznie. Zgłoszenia do zaśpiewania poszczególnej kolędy/kolęd przyjmuje Ksiądz Proboszcz, przez cały okres Adwentu. Po zebraniu chętnych odbędzie się spotkanie, w którym przedstawimy wszystkie szczegóły.
Prosimy was przyjdźcie (6 stycznia) jak najliczniejszą grupą, niech ten dzień/wieczór będzie szczególny. Wyraźmy naszą radość śpiewem i obecnością przy żłóbku.
Organizatorzy koncertu
- Szczegóły
- Kategoria: Aktualności
- Odsłon: 916
Drodzy Siostry i Bracia w Chrystusie
Bóg daje nam kolejny Adwent w naszym życiu; nowy czas, kiedy nie tylko oczekujemy, ale poznajemy miłość objawioną w Jezusie Chrystusie. Przez ostatnie cztery lata Kościół w Polsce postępował drogami wiary, zgodnie z zawołaniem duszpasterskim: Przez Chrystusa, z Chrystusem, w Chrystusie. Przez wiarę i chrzest do świadectwa. Ten czas miał nam pomóc w zrozumieniu, jak ważnym i fundamentalnym jest sakrament chrztu świętego. Z niego płynie moc do niesienia ewangelicznej misji naszym bliźnim
i zapał do dzieł ewangelizacyjnych. Bogu oraz ludziom niech będą dzięki za wiele darów i łask, które w tym błogosławionym czasie otrzymaliśmy od Pana.
1. Odkrywać Boże wezwania
Oto nowy czas, nowe dary i znaki miłości Boga. Jeszcze raz pragniemy sobie mocno uświadomić, że celem wszelkiej działalności Kościoła jest zbawienie człowieka, a wraz z nim i całego stworzenia. Zechciejmy zatem wejść z wiarą w tę spodziewaną i zapraszającą nas rzeczywistość. Celem nowego programu duszpasterskiego – wchodzącego w życie właśnie dzisiaj, w pierwszą niedzielę Adwentu – jest odkrycie Osoby Ducha Świętego, otwarcie się na Jego działanie oraz refleksja nad sakramentem bierzmowania i jego skutkami. Jeszcze wielu ochrzczonym brakuje głębszej świadomości przyjętego sakramentu bierzmowania i obowiązku chrześcijańskiego świadectwa na miarę udzielonego im daru Bożego Ducha.
W tym roku będziemy często słyszeć: Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym (por. Dz 2, 4). Winniśmy nieustannie otwierać się na natchnienia Ducha Świętego. To On rozlewa w naszych sercach miłość (por. Rz 5, 5), ożywia wiarę, uzdalnia do chrześcijańskiego świadectwa, a w chwilach trudnych i kiedy nie potrafimy się modlić, przychodzi w pomocą naszej słabości (por. Rz 8, 26). Przed nami okazja, aby na nowo doświadczyć tajemnicy Pięćdziesiątnicy, daru Ducha Świętego, który zstępuje na Kościół. To wydarzenie wprowadza nas w życie świata, gdzie potwierdzamy, że wierzący mają przystęp do Ojca (por. Ef 2, 18). Zbawienie zostało nam przekazane przez Ducha Świętego, a jednocześnie to Bóg posłał Ducha swojego Syna do serc naszych, który woła: Abba, Ojcze! (Ga 4, 6; por. Rz 8, 15). Życie w doświadczeniu bliskości Boga pomaga wierzącym być bez zarzutu wobec Pana (por. 1 Kor 1, 8), to znaczy widzieć w swoich bliźnich braci i siostry.
Kiedy odkrywamy dary Ducha Świętego oraz z serca je przyjmujemy i twórczo rozwijamy; wtedy stajemy się zdolni pomagać innym. Sakramenty są znakami łaski, która towarzyszy nie tylko na modlitwie, ale w każdej przestrzeni naszego codziennego życia. Sakrament bierzmowania wprowadza nas w chrześcijańską dorosłość, to znaczy w odpowiedzialność za siebie i ludzi żyjących obok. Ten dar uzdalnia bierzmowanych do bezinteresownej miłości i do odkrywania wartości dobra wspólnego (por. 1 P 4, 10-11). To dobro może i powinno być pomnażane w życiu rodzinnym i parafialnym, ale również w zaangażowaniu społecznym. Uczeń Chrystusa nie ucieka od odpowiedzialności politycznej, gospodarczej, kulturalnej, edukacyjnej, czy socjalnej. Jakość życia społecznego będzie o tyle wyższa, o ile będzie przeniknięta duchem Bożych przykazań.